این استاندارد در برگیرنده انواع لوله‏ های بدون درز و درزجوش سر ساده مورد استفاده در شبکه ‏های گازرسانی شهری و واحدهای صنعتی می‏باشد . لوله ‏های تولیدی طبق این استاندارد می‏تواند در لوله‏ کشی منازل , ساختمانها و واحدهای تجاری هم مورد استفاده قرار گیرد.

لوله درزجوش:

به لوله ‏ای اطلاق می‏شود که دارای یک درز جوش طولی از نوع جوش الکتریکی باشد.

لوله‏ هائی که اصطلاحا به نام لوله درز مخفی عرضه می ‏شوند نوعی لوله درز جوش می‏باشند که پس از جوشکاری درز طولی تحت عملیات کشش گرم قرار گرفته ‏اند .

لوله بدون درز:

عبارت از استوانه فولادی توخالی دو سر باز است که فاقد درز جوش باشد.

روشهای تولید:

تولید لوله ‏ها بایستی مطابق یکی از دو روش تعریف شده زیر باشد :

1. لوله بدون درز:

در این روش پس از حرارت دادن شمش فولاد و ایجاد سوراخ اولیه در آن با عبور از بین غلتک‏ها , لوله فاقد درز تولید می‏شود که در صورت نیاز می‏توان جهت دستیابی به ابعاد و ویژگی‏های مورد نظر از عملیات مکانیکی سرد نیز استفاده نمود .

2. لوله درز جوش الکتریکی:

در این روش ورق کلاف فولاد با عبور از بین غلتک‏ها و بدست آوردن شکل اولیه لوله , جریان الکتریکی از لبه‏ ها عبور و حرارت ناشی از مقاومت در مقابل جریان الکتریکی, لبه‏ ها را به صورت خمیری شکل در آورده و فشار غلتک‏ها موجب در هم فشردن و ذوب لبه ‏ها می‏گردد. جوشکاری مورد استفاده در این روش از نوع جوش الکتریکی مقاومتی 22 و یا جوش الکتریکی القایی 23 و بدون استفاده از سیم جوش و یا مواد پر کننده می‏باشد. پس از خاتمه جوشکاری , تمام درز جوش طولی بایستی حداقل تا دمای 538 درجه سلسیوس تحت عملیات حرارتی قرار گیرد و یا اینکه روش تولید به نحوی باشد که فاز سخت و سوزنی شکل 24 در ساختار مولکولی فلز ایجاد نگردد .

روش‏های آزمون

تعیین درصد عناصر شیمیائی

الف ـ روش آزمون

آزمون تعیین درصد عناصر شیمیائی بایستی طبق استاندارد ملی ایران به شماره 34 انجام و تنظیم دستگاه‏های آزمایش نیز بایستی طبق استانداردهای مربوطه باشد .

ب ـ عناصر مورد آزمون

در کلیه آزمون‏ها تعیین درصد عناصر کربن , منگنز , فسفر و گوگرد الزامی  و تعیین درصد سایر عناصر می‏تواند در صورت توافق انجام گیرد . چنانچه در ساخت فولاد عناصر دیگری از جمله سیلیسیم , کلمبیوم , وانادیم و تیتانیم یا ترکیبی از آنها (باستثناء عناصری که جهت اکسیدزدایی استفاده می‏شوند) به کار رفته باشد, تعیین درصد آنها در آزمایشات نیز الزامی است .

تعیین درصد عناصر شیمیائی ذوب

سازنده فولاد بایستی روی نمونه‏ های انتخابی از هر ذوب فولاد که قرار است برای تولید لوله استفاده شود آزمون تعیین درصد عناصر شیمیائی را انجام دهد.

تعیین درصد عناصر شیمیائی محصول 

تعداد آزمون

تولید کننده لوله بایستی از نمونه لوله یا کلاف مربوط به هر ذوب فولاد که برای تولید لوله استفاده شده دو آزمونه انتخاب و مقدار درصد عناصر شیمیائی آنها را تعیین نماید .

روش نمونه ‏برداری

لوله‏ های بدون درز

به اختیار تولید کننده آزمونه‏های مورد نظر برای تعیین درصد عناصر شیمیائی را می‏توان از لوله‏های تولیدی و یا آزمونه‏های مربوط به آزمون مقاومت کشش انتخاب نمود .

لوله ‏های درز جوش

به اختیار تولید کننده آزمونه‏ها را می‏توان از لوله یا تکه‏های کلاف 37 فولاد , آزمونه‏های مربوط به آزمون کشش و یا آزمونه های مربوط به آزمون تخت کردن انتخاب نمود . آزمونه بایستی از محلی که در امتدادی موازی با جوش طولی ولی به فاصله 90 درجه دورتر از آن قرار دارد انتخاب شود.

 آزمون تعیین درصد عناصر شیمیائی محصول می‏تواند توسط سازنده کلاف نیز انجام شود مشروط بر اینکه تعداد آزمونها بر اساس شرایط این بند باشد .

آزمون مجدد

چنانچه نتایج آزمون تعیین درصد عناصر شیمیائی هر دو آزمونه انتخابی از محصول که نماینده یک ذوب می‏باشند , با مقادیر تعیین شده مغایرت داشته باشد بنا به اختیار تولید کننده , یا تمام لوله‏ های مربوط به آن ذوب مردود و یا این که از تک تک شاخه‏ های باقی مانده آن ذوب بایستی آزمون مجدد به عمل آید . در صورتی که نتیجه یک آزمونه مورد آزمایش غیرقابل قبول باشد بنا به اختیار تولید کننده یا کلیه لوله‏ها مردود و یا اینکه دو شاخه دیگر انتخاب و فقط در صورتی که نتایج آزمون هر دو آزمونه رضایت بخش بود تمام لوله‏های همان ذوب (باستثناء شاخه مردود شده) قابل قبول خواهد بود. اما اگر هر دو یا یکی از آزمونه ‏های انتخاب شده مجدد مردود گردید , بنا به اختیار تولید کننده می‏توان یا کلیه لوله‏های آن ذوب را مردود شمرد و یا تک تک شاخه‏ها را تحت آزمون قرار داد .

گزارش نتایج آزمون

در صورت تقاضای خریدار , تولید کننده بایستی گزارش نتایج کلیه آزمون های شیمیائی را به وی ارائه نماید.

تعیین خواص مکانیکی

آزمون مقاومت کشش

در مورد لوله‏ های درزجوش بنا به اختیار تولید کننده آزمونه‏ های طولی می‏تواند از وسط ناحیه بین کناره و مرکز کلاف مورد استفاده برای تولید لوله انتخاب شود. روشهای انجام این آزمون‏ها بایستی مطابق استاندارد ملی ایران به شماره 1014 40 باشد در تمامی آزمونهای مقاومت کشش (باستثناء آزمون مقاومت کشش جوش) بایستی کلیه خواص مکانیکی شامل تنش تسلیم مقاومت کشش و ازدیاد طول آزمونه در دمای عادی اتاق تعیین گردد .